Cosmetica low-end tot high-grade: poeder oppervlaktemodificatie werk om op zijn plaats te zijn!
Poedermaterialen worden veel gebruikt in cosmetica, vooral in foundation, mascara, lippenstift, blush, oogschaduw, zonnebrandcosmetica en poeder. Het bovenstaande geval is slechts een van de problemen waarmee poeder in cosmetica wordt geconfronteerd: wanneer huidafscheidingen uiteenvallen, is het duizelige make-up. Blijvende make-up is een belangrijke eis van cosmetica, maar het is zeker niet de enige eis van consumenten. Andere eisen, zoals huidvriendelijkheid, comfortabel gevoel bij gebruik, goed smeervermogen op de huid (vrouwen die foundation niet kunnen uitsmeren, willen het niet), lage oppervlakteactiviteit, talgcontrole, enz., zijn allemaal waar de consumenten zich zorgen over maken.
Poeder als een belangrijke grondstof voor cosmetica, het beste in de toepassing kan voldoen aan de eisen van veiligheid, functionaliteit, toon, vorm, fijnheid en gevoel voor gebruik. En goede cosmetica (hoogwaardig) en cosmetica (low-end) zijn inspanningen in de oppervlaktemodificatie van poeder zijn zeker niet hetzelfde. Hoewel niet kan worden gezegd dat poedermodificatie bepaalt of cosmetica hoogwaardig is, maar dat alleen kan zeggen"poeder oppervlaktemodificatie van cosmetica formule invloed die bepalend is", laten we het volgende bespreken, cosmetische poeder-oppervlaktemodificatietechnologie in cosmetica-toepassing ~~~
Wanneer het poedermateriaal zonder oppervlaktebehandeling wordt gebruikt, kan het niet het verwachte vermogen in de formule teruggeven en kan het momenteel niet voldoen aan de gebruiksvereisten van hoogwaardige cosmetica.
1. Doel van de wijziging
Voor een enkel poeder, het doel van oppervlaktebehandeling: een betere textuur, glans, slip en affiniteit krijgen, de compatibiliteit verhogen, de dispersie verbeteren, de afgifte regelen, nieuwe functionele kenmerken geven (kleuring, dekkracht, stabiliteit, veiligheid verbeteren enzovoort). Een verscheidenheid aan poeders voor hetzelfde oppervlaktebehandelingsdoel, naast het bovenstaande doel, is het belangrijker om de verschillende poeder-, oppervlaktefysische en chemische eigenschappen zoveel mogelijk consistent te maken. Dit is erg belangrijk voor het formuleringssysteem dat een verscheidenheid aan poeders bevat.
2. Type modificatie
Oppervlaktebehandelingsmiddelen worden onderverdeeld in anorganische oppervlaktebehandelingsmiddelen en organische oppervlaktebehandelingsmiddelen. De meest gebruikelijke anorganische oppervlaktebehandeling is het gebruik van zirkoniumoxide, siliciumoxide en aluminiumoxide om het oppervlak van titaniumdioxide te behandelen. Het belangrijkste doel van anorganische oppervlaktebehandeling is om de activiteit van titaandioxide, zinkoxide en ander poeder met fotokatalytische eigenschappen te verminderen, om de vereiste duurzaamheid en optische eigenschappen te verkrijgen. Organische oppervlaktebehandeling met stearinezuur, stearaatzout (of ander vetzuurzout), titanaatkoppelingsmiddel, aluminaatkoppelingsmiddel, perfluorfosfaten, silaankoppelingsmiddel, dat waterstofsiliconenolie bevat, andere oppervlaktebehandelingsmiddelen. De eigenschappen van behandelingsmiddelen zijn onderverdeeld in hydrofiele oppervlaktebehandeling en hydrofobe oppervlaktebehandeling.
